سعادت آباد یا سعادت خراب!
فیلم سعادت آباد را دیدم!
فیلم باز همون مسایل کلیشه ای رو مطرح می کرد
فیلم باز راجع به کلاهبرداری-دروغ و سوظن بود
فیلم منو یاد فیلم های دهه 70 می انداخت
فیلم منو یاد قیصر می انداخت!
به قول بهرام صادقی:در وهله ی اول باید داستان نوشت. داستان خالص به هر شکل و هرجور فقط مهم این است که راست بگویی.
خواننده و اجتماع از نویسنده این را نمیخواهد که از آنچه در اطرافش می بیند و خودش بیشتر از او بدان آگاه است...برایش بگوید.خواننده تجربه ای می خواهد کاملا شخصی تجربه ای که خودش نداشته است. من آن داستان نویسی را میپسندم ک چیزی را که بگوید که هیچکس نگفته باشد.هنرمند باید چیزی از خود به دنیا اضافه کند.
در سینما هم همینطور هست اما با یک تفاوت که مفهوم را متفاوت بیان کند یا مفهوم تازه ای بیان کند نه هی مفهوم های متفاوت یکجور عرضه شود! یا یک مفهوم 10 بار یکجور عرضه شود
با این فیلم ها پکوندین ما رو!
ولی از بازی حامد بهداد نمیشه گذشت!
